Mapper van de maand: Donat Robaux (Frankrijk)

02.10.2021 - Pierre Parmentier

Zijn homepage en zijn bijdragerpagina.

Hallo Donat. Wil je jezelf even voorstellen aan onze lezers?

Ik ben een 37 jarige man. Ik kom oorspronkelijk uit Nancy in Lotharingen, Frankrijk. Ik woon al 10 jaar in de buurt van Parijs. Ik werk bij personeelszaken in een ziekenhuisomgeving.

Hoe en wanneer heb je OpenStreetMap ontdekt?

Ik herinner het me helemaal niet. Wat ik wel kan zeggen is dat ik altijd al een kaartenliefhebber ben geweest. Vroeger viel ik in slaap bij het doorbladeren van de bladzijden van een Michelin-gids of een kaart van het Institut Géographique National (IGN). Toen ik jonger was, won ik een wedstrijd waarbij de prijs een IGN kaart van mountainbike routes was. Ik was erg trots.

Hoe gebruik je OpenStreetMap?

Ik gebruik OpenStreetMap voornamelijk om bij te dragen en ook een beetje op een utilitaire manier. Ik gebruik uMap regelmatig voor het in kaart brengen van crises met de VISOV vereniging-associatie (Internationale Vrijwilligers in Virtuele Operationele Ondersteuning).

Wat voor soort bijdrager bent u en in welke kaartgebied map je?

Ik ben meer een leeunstoel kaartenmaker, maar op vakantie doe ik veel veldwerk en maak ik foto’s die ik dan verwerk. Ik heb tientallen dorpen in kaart gebracht. In het begin van mijn ontdekking van OpenStreetMap was ik vooral bezig met het in kaart brengen van de regio waar ik vandaan kom en die ik goed ken, en naarmate de tijd verstreek, breidde ik mijn bijdragen uit over meer en meer onderwerpen. Sinds enkele jaren breng ik overal in kaart in Frankrijk, ook overzee. Als u mijn kaart bekijkt, ziet u dat geen enkel deel van het land “gespaard” wordt. Ik heb ook een paar keer in andere landen gemapt, vooral bij humanitaire acties.

Wat ben je in kaart aan het brengen? Heb je een specialisatie?

Ik breng een beetje van alles in kaart, maar ik ben echt gespecialiseerd in alles wat met gezondheid en veiligheid te maken heeft: civiele, openbare en alle gezondheids- en sociale infrastructuren. Ik ontwikkel al deze cartografie zodat de hulpdiensten alle rijkdommen van het OpenStreetMap-project ontdekken en er rekening mee houden, maar dat is niet gemakkelijk. Dit is te wijten aan het feit dat wij in Frankrijk nog steeds over geografische gegevens van goede kwaliteit beschikken, met name via het IGN, en dat OpenStreetMap niet echt wordt verwacht. Wij worden door de overheidinstanties als vreemdelingen gezien. En als ze geïnteresseerd lijken, is er geen opvolging. Als katholiek breng ik ook de kerken in kaart en God weet dat er veel zijn in Frankrijk. Het is belangrijk voor mij dat elke kerk zijn naam heeft, ook al is iedereen die vergeten.

Waar ben je het meest trots op als mapper?

Ik ben er zeer trots op dat ik met Noémie een project van de maand (https://wiki.openstreetmap.org/wiki/FR:Project_of_the_month/Gendarmerie_nationale) heb opgezet betreffende de gendarmerieën en dat deze in één maand tijd allemaal in kaart zijn gebracht, dat wil zeggen ongeveer 3 500 gendarmerieën en 400 politiebureaus. Dit project is opgezet met de digitale opdracht van de Algemene Directie van de Gendarmerie Nationale, en wat mij het meest verheugde was dat de rijkswachters op het terrein een bijdrage leverden. Dit project is voor hen rechtstreeks van nut omdat de gendarmerie een aangepaste versie van OsmAnd gebruikt.

Waarom breng je het in kaart? Wat motiveert je?

Ik heb een zeer “openbare dienst”-opvatting over OpenStreetMap. Wat mij momenteel motiveert, is op het hele grondgebied een grote homogeniteit te bereiken voor bepaalde gegevens van openbaar belang en op termijn de link te kunnen leggen met de referentiesystemen van de Staat. Ik waardeer het ook dat ik informatie kan aanbieden die andere gegevensverstrekkers niet hebben en dat OSM een steun is voor veel verschillende initiatieven.

Heb je ideeën over hoe we de OpenStreetMap-gemeenschap kunnen uitbreiden of meer mappers kunnen motiveren?

Op mijn niveau ben ik erg betrokken bij het democratiseren van OpenStreetMap, vooral wat betreft het leren kennen van de tools. Ik stel sessies op afstand van JOSM voor degenen die willen leren hoe het te gebruiken en zo de bijdrage aan OpenStreetMap te vergemakkelijken. Ik hoop overal ervaren contribuanten te verspreiden die nieuwkomers dicht bij huis kunnen helpen. Op dit moment staat een beginnend medewerker er meestal alleen voor. Dit kan ook helpen het aantal fouten en dus tijdrovende correcties, die niemand wil maken, te verminderen.

Ik heb ook een meer audiovisueel project in de pijplijn (https://wiki.openstreetmap.org/wiki/User:Gendy54/Projet_audiovisuel) om de kennis van het OpenStreetMap project te democratiseren. In het tijdperk van de tutorials kunnen we volgens mij niet om dit communicatiemedium heen, dat me veel relevanter lijkt dan de wiki en de statische blogpagina’s die geen volledige toe-eigening van het project toelaten. En tenslotte heb ik nog een project lopen met twee vrienden, maar meer zal ik niet zeggen. Het zal een verrassing zijn!

Heb je contact met andere mappers?

Ja, ik heb contacten met medewerkers uit heel Frankrijk. Ik ben al enkele jaren betrokken bij de vereniging OpenStreetMap Frankrijk en maak sinds 2015 deel uit van het organisatiecomité State of the Map Frankrijk. De Franse gemeenschap is nog steeds zeer actief, ook al berust zij op een klein aantal zeer toegewijde bijdragers. Naar mijn mening blijft OpenStreetMap een zeer solitaire activiteit in zoverre dat iedereen in zijn eigen hoekje kaart. Ik ben nog steeds een beetje gefrustreerd dat we er niet in slagen om meer mensen te laten blijven. De gemeenschap is ook zeer moeilijk te begrijpen als geheel, en er is weinig interactie tussen bijdragers buiten de forums en sociale netwerken.

Naar uw mening wat is de grootste kracht van OpenStreetMap?

Voor mij is het de gemeenschap. Zoals ik al zei, de Franse gemeenschap is zeer actief en wemelt van de projecten. Wij hebben een zeer klein en waardevol team dat de Franse servers en de vele bijbehorende diensten onderhoudt. Om nog maar te zwijgen van de projecten die de grenzen hebben overschreden: uMap, Osmose, CyclOSM, enz.

Wat is de grootste uitdaging voor OpenStreetMap?

Voor mij is de grootste uitdaging voor OpenStreetMap nog steeds om zichzelf bekend te maken, vooral bij het grote publiek. Het komt nog te vaak voor dat je op straat mensen tegenkomt die er nog nooit van gehoord hebben. Ik denk dat dit de belangrijkste hefboom is voor de ontwikkeling van ons project, althans in Frankrijk.

Het project blijft ook kwetsbaar wat het bestuur en het model betreft. Ik denk dat dit hele mooie project niet geheel op vrijwilligers kan steunen, maar dat roept weer andere vragen op.

Hoe blijf je op de hoogte van het OpenStreetMap-nieuws?

Ik kijk elk weekend uit naar de Franse WeeklyOSM. Ik kijk vrij vaak op de internationale discussielijsten, maar aangezien de meeste uitwisselingen in het Engels zijn, is het niet gemakkelijk voor mij om de kwesties en discussies te begrijpen, hoewel ik daar graag mijn standpunt zou geven.

Om af te sluiten, is er nog iets dat je zou willen vertellen aan de lezer?

Veel plezier met het in kaart brengen!

Ik heb nog een vraagje. Je had het over VISOV’s. Ik begrijp dat VISOV deel uitmaakt van VOST. Kunt u ons meer vertellen over hoe OpenStreetMap hen op een concrete manier helpt?

De VISOV-vereniging maakt inderdaad deel uit van de VOST-beweging, maar iedereen doet wat hij wil in zijn eigen land. Er is geen federatie of iets anders.

Met de cartografie op uMap kunnen we de feedback van burgers via sociale netwerken geolokaliseren: Twitter, Facebook, Instagram, … Foto van vernielde brug, bijvoorbeeld. Op die manier kan ruwe informatie worden omgezet in geformatteerde informatie voor overheidsinstanties (prefecturen, hulpdiensten) en dus beter bruikbaar worden gemaakt voor geografische verschijnselen die anders niet zichtbaar zouden zijn. Door het in kaart brengen kunnen we de burgers ook informeren over de plaatsen van opvang: gemeenschapshuis, gymnastiekzaal en dit publiceren op sociale netwerken.

Dank je, Donat, voor dit interview.

Vertaald uit het Frans door Claire Muyllaert en Pierre Parmentier met de hulp van www.DeepL.com/Translator.